Ngau Dynasty

Kolory mastifów tybetańskich ze względu na niedokładności zgłaszane we współczesnym standardzie FCI są jednym z najbardziej dyskutowanych tematów przez hodowców, miłośników i specjalistów rasy. Zagłębiając się bardziej w temat od poznania historii, użytkowości, typów i upodobań w poszczególnych regionach tybetu staje się jasne, że opis blokuje zachowanie założeń, które tworzyły tą niewątpliwe intrygującą i idealną w swoim środowisku przez tysiące lat rasę.

Stary standard FCI z 2004 roku informuje w opisie koloru:

„ Intensywnie czarna, z podpalaniem lub bez; błękitna z podpalaniem lub bez, złota, śniada. Wszystkie kolory powinny być jak najbardziej czyste. Podpalanie od intensywnie kasztanowego po jaśniejsze. Dopuszczalna biała gwiazdka na piersi, dopuszczalne małe białe znaczenia na łapach. Podpalanie występuje nad oczami, na dolnych partiach kończyn i spodzie ogona, na kufie. Tolerowane okulary wokół oczu. „

Wszystkie kolory wymienione w standardzie FCI są typowe dla psów tybetańskich, ALE psy typowe i czyste rodzime również wykazują pewne umaszczenia, które są uznawane za wady w standardzie FCI.
Dlaczego? O tym napiszemy później..

PRZEDSTAWIMY TERAZ UBARWIENIA
ZGODNE ZE STANDARDEM OPISU RASY FCI

---

MAJESTATYCZNY I SILNY – CZARNY MASTIF TYBETAŃSKI

---

Najczęściej spotyka się mastify czarne (z podpaleniem lub bez). Czarny kolor podkreśla ich muskularny i silny wygląd dzięki czemu wyglądają dumnie, majestatycznie i groźnie.

Charakterystyczną cechą wielu mastifów jest podpalenie nad oczami. Podpalenie to bywa często nazywane drugą parą oczu, czuwającą nawet w trakcie snu zwierzęcia.

Monotonia koloru bywa urozmaicana białymi plamami na klatce piersiowej ( tzw. gwiazdą – która podobno symbolizuje psa z odważnym sercem).

---

UDOMOWIONY LEW – ZŁOTY MASTIF TYBETAŃSKI

---

Ubarwienie rodem z safari – złote, intensywnie płowe przechodzące w sobolową czerwień. Osobniki z piękną kryzą wyglądają bardzo efektownie – dlatego wyglądem bardzo przypominają LWA.

---

ZŁOTY – SOBOLEW

---

---

NIEBIESKI MASTIF TYBETAŃSKI

---

Należy zwrócić szczególną uwagę na mastifa tybetańskiego niebieskiego. Zgodnie z oficjalnymi standardami jest to kolor dozwolony, ale niektórzy miłośnicy rasy ją dyskryminują. Używają wymówki, że można ją znaleźć tylko w kilku miejscach poza tradycyjnym Tybetem. W rzeczywistości obecność błękitu jest dobrze widoczna wśród rodzimych psów z całej populacji, ale kolor ten nie jest tak bardzo lubiany, zwłaszcza przez Chińczyków. Z tego powodu starano się stopniowo wykluczać go z selekcji.

---

STATUT – SZCZĘŚCIE, POWODZENIE I MIŁOŚĆ – czyli CZERWONY MASTIF TYBETAŃSKI

---

W aktualnym standardzie FCI z 24.06.2015 r w opisie koloru po latach sporu i zarzutów o domieszki innych ras trafia w końcu wcześniej pominięty kolor czerwony. Ostatecznie zostaje uznany jako naturalnie występujący w rasie w regionach Tybetu, Himalajów.

” Głęboka czerń, z podpalaniem lub bez. Niebieski, z podpalanymi lub bez podpalania. Złoty, od intensywnie płowego do ciemnoczerwonego, śniada. Wszystkie kolory powinny być tak czyste, jak to tylko możliwe. Opalenizna waha się od intensywnego kasztana do jaśniejszego koloru. Biała gwiazdka na piersi dopuszczalna. Dopuszczalne minimalne białe znaczenia na łapach. Podpalanie występuje nad oczami, na dolnych partiach kończyn i spodzie ogona, na kufie . Tolerowane znaki okularowe wokół oczu ” .

---

---

Czerwień utożsamiana jest ze szczęściem, powodzeniem i miłością. Mastify tybetańskie od wieków uważane są za zwierzęta święte, przynoszące zdrowie i wszelkie błogosławieństwa swoim właścicielom. Warto przyjrzeć się również symbolice czerwonego koloru – kolor czerwony oznacza ogień i jest najbardziej popularnym kolorem w Chinach. Barwa reprezentuje szczęście, piękno, witalność i powodzenie. To właśnie ten kolor powszechnie stosuje się podczas festiwali i ważnych wydarzeń, takich jak wesela. Czerwone latarnie zdobią biura i rezydencje. Czerwone koperty są wypełniane pieniędzmi i podawane jako prezent podczas chińskiego Nowego Roku.

Może właśnie dlatego to czerwony mastif stał się najdroższym psem na świecie na skutek transakcji przeprowadzonej pomiędzy chińskim hodowcą, a baronem węglowym zamieszkującym północne Chiny. Kwota zakupu zwierzęcia wyniosła równo 10.000.000 chińskich juanów czyli 945.000 funtów brytyjskich. Szczęśliwy właściciel psa najwyraźniej nie liczył się z kosztami. Chęć posiadania oryginalnego, przynoszącego szczęści i podkreślającego jego statut, niebanalnego zwierzęcia okazała się silniejsza od zdrowego rozsądku.

---

Wadami dyskwalifikującymi według standardu są:

” Wszystkie inne kolory niż wyżej wymienione np. białe, kremowe, szare, brązowe (wątrobiane), liliowe, pręgowane, łaciate ” .

Tak jak było napisane powyżej wszystkie kolory wymienione w standardzie FCI są typowe dla psów tybetańskich, ALE psy typowe i czyste rodzime również wykazują pewne umaszczenia, które są uznawane za wady w standardzie FCI.

Standard FCI został napisany na podstawie dzienników podróży tych podróżników, którzy opisywali czarny, czarny podpalany i złoty jako typowe umaszczenie psów tybetańskich. Trzeba powiedzieć, że te opisy odnosiły się do psów, które żyły w wielkich klasztorach i pałacach Lhasy, które odwiedzali, a gdzie szczególnie ceniono te kolory. Poza tym tylko w Gansu i Syczuanie są psy, które mają wszystkie typowe kolory, podczas gdy na innych obszarach znajdują się mastify o innych barwach. Z tego powodu popełniono nieporozumienie.

---

POZOSTAŁE KOLORY MASTIFÓW ŻYJĄCYCH NA TERENACH TYBETU I HIMALAJÓW

---

To powszechnie spotykane kolory w wielu obszarach Tybetu. Te dla nas wydaje się niewiarygodne i niespotykane kolory mastifów tybetańskich/ Do-Khyi były tak długo, jak długo pamięta ludzkość..
W zależności od regionu i obszaru Himalajów, niektóre kolory były i są bardziej powszechne ze względu na preferencje.
Pierwsze psy widziane przez zachodnich ludzi to Mastify Tybetańskie z cętkami i z białą obrożą.

Trudno uwierzyć, że te pierwsze psy, które zostały oznaczone jako tybetańskie mastify, są teraz poza standardem FCI ze względu na ich kolory.
W tamtym czasie były bardzo wysoko cenione i drogie. Psy, które pochodziły z Shigatse, uważano za ′′enough for a prince ” – wystarczające dla księcia.

---

KREMOWY I BIAŁY MASTIF TYBETAŃSKI

---

„Cream” to tak jasny kolor, że przy specjalnym świetle wydaje się biały. To rzadki kolor, ale z pewnością można go zobaczyć wśród rodzimych psów. Musimy traktować biel jako skrajne rozcieńczenie czerwieni i prawie zawsze występuje z różowym nosem.

Kremowy tybetański mastif był niegdyś symbolem najwyższej władzy w Tybecie i tylko rodziny królewskie miały prawo do kremowych i białych mastifów tybetańskich. Może to właśnie dlatego cała populacja białych jest też znacznie mniejsza niż pozostałych kolorów. Ciężko jest również wyhodować takie szczenię, ponieważ zarówno psychiczne, jak i fizycznie, ze względu na rozcieńczony pigment i mniejszą ilość dostępnych przedstawicieli koloru z odpowiednim eksterierem. W dzisiejszych czasach standardów nakładanych przez Związki oraz braku w standardzie rasy mastifa tybetańskiego koloru kremowego czy białego mocno ogranicza i hamuje populację tych pięknych kolorów eliminując za jasno złoto i płowe osobniki. Tylko nie liczne kluby w Europie i Ameryce umożliwiają hodowanie tak rozjaśnionych mastifów.
To tzw. BIAŁY KRUK WŚRÓD MASTIFÓW TYBETAŃSKICH, a my jesteśmy bardzo szczęśliwi że możemy je podziwiać w naszym domu.

---

SROKATE

---

zdjęcie zrobione w Tagong w pobliżu klasztoru Sichuan

Psy srokate żyją na całym płaskowyżu, ale są szeroko rozpowszechnione w Hinjang, a także w wewnętrznej Mongolii.

---

„HU-BAN” – Tygrysie

---

Wszędzie są psy „hu-ban”, które oznaczają skórę tygrysa, ale wydaje się, że ich liczba jest większa w Gansu, Syczuanie i niektórych rejonach Qinghai.

---

„LANGQUING”

---

Innym typowym kolorem, którego nie obejmuje standard FCI, jest „langquing”. Na tym kolorze widoczne są paski podobne do tych, które można zobaczyć na sierści wilka, rozpowszechnione na podstawie, która może zmieniać się z szarej na czerwoną.

---

BIAŁE PLAMY NA KLATCE PIERSIOWEJ, SZYJACH, KOŃCZYNACH / BIAŁE KOŁNIERZE

---

Innym głównym tematem są białe plamy na klatce piersiowej i szyi lub kończynach. Te plamy są bardzo powszechne i Tybetańczycy nimi nie gardzą. Z tego powodu trudno jest zrozumieć, dlaczego są one uważane za wadę lub ledwo „akceptowalne” w naszych standardach. Pierwsze napotkane mastify przez ludzi zachodu miały właśnie liczne białe plamy czy kołnierze.

---

BARWY OCZU:

---

Oczy mastifów tybetańskich w regionnie są głównie brązowe i takie zostały również opisane w standardzie FCI, ale występują także kolory z poza standardu: niebieskie czy heterochromia iridis – oczy różnych kolorów.
Niektóre mity mówią, że oczy różnych kolorów pozwalają im jednocześnie czuwać nad niebem i ziemią….

• 

• 

• 

• 

• 

---

GALERIA ZE ZDJĘCIAMI MASTIFÓW Z REGIONÓW TYBETU :

---

---

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Cudownie zobaczyć ich różnorodne i całkowicie naturalne barwy. Równie cudownie byłoby, gdyby odpowiedzialni za różne standardy ras zwracali szczególną uwagę na informacje takie jak ta, zamiast zamiaru zawężania puli genów, wykluczając autentyczne tybetańskie mastify po prostu ze względu na ich kolor, który nie pasuje do ich raczej wąskiego świetle tego, co jest, a co nie jest poprawne.

Bardzo ważnym punktem jest to, że wyżej występujące kolory nie są rzadkie na obszarze Hequ (gdzie możemy znaleźć dużą liczbę psów wysokiej jakości ) nietrudno znaleźć pręgowane (totalnie lub częściowo) psy oraz te bardzo jasno złote ( z ciemniejszym czarnym nosem i rozcieńczonych różowym). Znalezienie intensywny sable nie jest trudne… Nawet można znaleźć srokowate do-khyi…
Nie są ′′nietypowe”, ponieważ stanowią duży % rasy i nie wykazują nietypowego wyglądu.

Ludzie zachodu lubią standardy.. zachodni świat musi zaakceptować to, że w rodzimych krainach Tybetu i jego sąsiadów kolor jest całkowicie nieistotny, potrzeba prawidłowego ciała do pracy przeznaczonej dla psów jest najważniejsza, nie ważne, aby kolor był przybierany z wyjątkiem osobistych preferencji .

Standardy powinny być dopasowane do genetyki a nie odwrotnie.

---

Źródło zdjęć i informacji o kolorach z poza standardu FCI w których można zobaczyć dużo więcej zdjęć z regionów:

---

Kennel Drokpa – Tibetan Mastiff Colors:
https://www.dokhyi.com/tibetan_mastiff_colors.html

---

The colors of Tibet and Himalaya regions:
https://www.facebook.com/media/set/?set=oa.936695010016414&type=3

---

Aboriginal Tibetan Mastiffs/Do-khyi:
www.facebook.com/media/set/?set=oa.867477986938117&type=3&__tn__=-UC-R

---

Pictures in album:

Pictures made by Sanna Sander on her China trip in 2012 and 2014 visiting kennels to kennel of Mr Hao and 张会忠 that wants to preserve the Dokhyi/Tibetan mastiffs.

Pictures made by Bronwen Dickson on her trip to Gannan with her husband, Mr. Legend Wu, Mr, Chong & co in April 2016.

Pictures and videos made by Legend Wu from his numerous trips to the Gannan and other placed at the Tibetan plateau.

Aboriginal Tibetan Mastiff/Do-Khyi pictured by great photographer Ffiona Jane Erskine. From their visit in China with Bronwen Dickson, Marguerite Shum and to 张会忠 (ZhongChen ) Kennel. · Updated about a year ago